“Er is veel om dankbaar voor te zijn”
Interview met Jan Visser,
lid van de wijkgemeente Martinikerk
stadjer10.jpg
Jan Visser

Voor mijn eerste interview voor Kerk in Stad ben ik op een ochtend langs geweest bij Jan Visser. Ik word hartelijk ontvangen door Jan en zijn vrouw Riet. Ik ken ze van de wijkgemeente Martinikerk. Gedurende mijn studieperiode vroegen ze vaak even na afloop van de dienst hoe het met mij ging. Ze zijn enorm gastvrij. Ik word verwend met een kop thee en gemberkoek. Dit interview is een beetje anders dan anders, aangezien ik hem vragen ga stellen gerelateerd aan God, Jezus en het geloof. Sommige vragen zijn heel persoonlijk en daarom vind ik het dapper van Jan dat hij deze vragen wilde beantwoorden

Catharina Knol

Voordat ik begin, zou u uzelf willen voorstellen?
“Ik ben Jan, bijna zeventig en sinds enkele jaren gepensioneerd. Ik heb meer dan veertig jaar gewerkt bij Farmacie van de Rijksuniversiteit Groningen om onderzoek te doen naar verbetering van toedieningsvormen van geneesmiddelen. Daarnaast heb ik veel bestuurswerk gedaan, zowel aan de universiteit als daarbuiten. Wij waren oorspronkelijk verbonden met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv) maar zijn zo’n tien jaar geleden overgestapt naar de wijkgemeente Martinikerk. Wij zijn overgestapt omdat de balans tussen wet en evangelie, oftewel wat God van ons vraagt en hoe wij zouden moeten leven, vervaagde. Er werd niet meer over zonde gepraat. De verkondiging werd oppervlakkig. Ik ben veel te vinden in de Martinikerk. Voor mij zijn de historie en het gebouw een soort hobby. Ik doe rondleidingen, schrijf artikelen voor het blad Miniatuur en doe klusjes. Momenteel maak ik samen met Jan Haak de gewelven schoon.”

Wat heeft God u geleerd?
“Dankbaarheid. Dankbaar zijn voor dat je er bent en wat je krijgt. Maar ook: dankbaar voor je vrouw en kinderen, dankbaar dat je redelijk gezond gebleven bent. Niet dat er nou nooit iets negatiefs was, maar dat hoort bij het leven. Vijf jaar geleden had ik darmkanker en heb ik een operatie gehad…”

“Zes jaar geleden, Jan,” zegt Riet.

 Jan glimlacht: “…zij houdt dat beter bij dan ik... Dat ik genezen ben zie ik als het aanbreken van een genadetijd. Dat ik meer tijd heb gekregen om goede dingen te doen.”

 Er wordt weleens gezegd dat God terug te zien is in de natuur, wat vindt u daarvan?
“Er zijn mensen die zeggen: ik heb de kerk niet nodig, ik kijk wel naar de natuur, dat is ook mooi. Inderdaad: God kun je ook terugvinden in de natuur. Het is een van de onderdelen van ons belijden. God als Schepper wordt niet meer zo gebruikelijk geaccepteerd. Er zijn namelijk mensen die God niet meer als Schepper erkennen. Ze zeggen dan: God is er wel, maar is niet de Schepper. In de Nederlandse Geloofsbelijdenis staat in artikel 2 dat wij God kennen uit de natuur en uit zijn Woord. Die twee moet je niet van elkaar losmaken. Zet je deze twee dingen samen, dan krijg je verwondering.”

 Hoe ervaart u Gods nabijheid in uw leven?
“Ik heb geen bijzondere openbaring gehad in mijn leven. Mijn geloof berust niet op ervaring, maar op erkenning. In de natuur, in goede verhoudingen… zo ervaar ik Gods nabijheid in mijn leven.”

 Salomo vroeg om wijsheid, wat zou u vragen?
“Wijsheid hebben wij allemaal nodig, maar ik zou vragen om versterking van het geloof. Het geloof wordt namelijk altijd weer aangevochten. Je hebt steeds steun nodig om te blijven geloven. Dat kan ondersteund worden door bijvoorbeeld kerkgang en (bijbel)lezen. Je kunt eigenlijk niet in je eentje geloven, je gelooft in een gemeenschap, anders dwaal je zo gemakkelijk af. Het sturen van anderen in het geloof, dat is wat ik zelf graag doe. Wij zijn verbonden aan de Martinigemeente, maar ik doe ook pastoraal werk in de gemeente. Dat doe ik graag, praten met andere mensen over geloof, ook met jongeren. De kerk zou jongeren meer moeten ondersteunen in de ontwikkeling van hun geloofsleven.”

 Stel dat Jezus u zou uitnodigen voor een wandeling, welke onderwerpen zouden besproken worden?
“Ik zou graag willen weten wanneer Hij terugkomt en er een einde komt aan alle ellende. Elke dag bidden wij om Zijn terugkomst. Wij kijken namelijk uit naar rechtvaardigheid en vrede.”

 Wat is uw favoriete bijbelverhaal (of persoon) en waarom?
“Het verhaal van Salomo die het probleem van de twee ruziënde vrouwen moest oplossen. Ik vind het mooi dat hij zo wijs was om een goede keuze te maken. Ik zou trouwens willen dat meer mensen de Bijbel in zijn totaliteit lezen, anders zie je het totaalplaatje niet. Wij hebben de Bijbel al vaak uitgelezen, van kaft tot kaft. Je kunt het Nieuwe Testament niet begrijpen zonder het Oude Testament. Ik ken iemand die het Oude Testament niet meer leest vanwege de bloederige geschiedenis. Maar al die offers gingen niet in rook op, men mocht er ook van eten. Als je het Oude Testament erbuiten laat begrijp je ook niet hoe het bloed van Jezus voor ons verzoening bracht.”

“Wij lezen de Bijbel
van kaft tot kaft”

We bereiden ons voor op het eeuwige leven, welke eigenschappen zou u willen meenemen naar de nieuwe aarde/hemel?

"Ik zeg weleens tegen mijn vrouw als wij naar bed gaan: weer een dagje dichter bij de eeuwigheid. Sommige ouderen worden door hun zonden gedrukt om voor God te verschijnen. Maar Jezus heeft je toch vrijgekocht? Je bent nu niet zonder zonde, je moet alleen niet in de zonden blijven. Waar ik trouwens van schrik is dat er kerkgangers zijn die zeggen dat de opstanding van de Here Jezus niet heeft plaatsgevonden. In 1 Korintiërs 15:6 staat dat Jezus aan meer dan vijfhonderd mensen is verschenen, op dat moment levende getuigen dus. Ik noem dat bewust ongeloof, als je dat niet accepteert.

“Maar ja, er zijn tegenwoordig ook mensen die zeggen dat de Holocaust niet is gebeurd, terwijl er nog steeds levende getuigen zijn en ongelofelijk veel foto’s en films. Onbegrijpelijk.”

Op welke manier zou u meer van God willen zien?

“In vrede en gerechtigheid. Wat betreft de strijd tussen goed en kwaad, dat het goede meer terrein wint.”

Lijkt het u leuk om door middel van een interview over het geloof te praten? Stuur dan een mail naar

Schrijf je in voor de nieuwsbrief