Jaargang 24, nummer 17

Beste lezer,

Veel christenen zijn het erover eens dat geloof en kerk kunnen, of zelf moeten meegaan met de tijd. Dick Tieleman schrijft over hoe we daarbij onze verbeelding kunnen gebruiken.

Een groot onderwerp dat onze tijd bepaalt – dat zie je zodra je het nieuws opent of aanzet – is klimaatverandering. Ook kerken kunnen er niet omheen, en dat moeten we misschien ook helemaal niet willen. Zorg voor de schepping, zorg voor de medemens, gerechtigheid en troost zijn waarden die ons milder kunnen maken óf tot actie kunnen bewegen.

Reinder de Jager interviewde een landbouwdocent en een natuurbeheerder over boeren, burgers, bestuurders en biodiversiteit. Zij bepleiten om, met voldoende aandacht voor de urgentie van de milieuproblematiek, te blijven luisteren naar elkaar. Want eigenlijk is er best veel goede wil onder de betrokken partijen, zelfs in het stikstofvraagstuk.

Berend Borger sprak klimaatactiviste Hannah Prins van Extinction Rebellion. Tussen de klimaatactie op de A12 door (“Ze had een kwartiertje,” meldde hij mij) vertelt ze over de sterke noodzaak die ze voelt om te vechten voor gerechtigheid, en de rol van geloofsgemeenschappen in die strijd.

Veel jongeren maken zich grote zorgen over het klimaat. Misschien wel een van de redenen dat All Ears voor studenten zo’n waardevolle plek is (Bij de Tijd van Jasja Nottelman). En studenten en scholieren hebben het sowieso al niet gemakkelijk, lees je ook in het gedicht van Menno Wigman dat Marian Knigge-van der Schors bespreekt.

Gelukkig is er ook goed nieuws: het avondmaalszilver van De Ark wordt weer gebruikt in de eredienst, maar dan in Guatemala!

Vriendelijke groet,
Annejet Fransen