Na kerktijd fiets ik langs de rand van de stad. Een andere route dan normaal, ik ga nog op visite. Vanuit mijn ooghoek zie ik een mooi schouwspel: een groot nest met een broedende zwaan erop. In de achtertuin van de zwaan, of voortuin zo u wilt, een ander nestje. Dit veel kleinere nest zit verweven met het grote zwanennest. Er broedt een meerkoetje in. Het oogt vreedzaam. Mijn gedachten dwalen af naar alle kommer en kwel van het nu. Wat is er toch veel aan de hand. Het beeld van het gekoppelde nestje tovert een glimlach op mijn gezicht; ik ga het vaker weer voor de geest halen.