“Doelloos rondlopen en jezelf trainen in ontvankelijkheid is niet niks”
Het exposure-project van de diaconie. Een follow-up

Eind 2019 sloeg de Diaconie van de Protestantse Gemeente Groningen (PGG) een ander pad in. De diaconie wilde niet langer fungeren als louter fonds, maar zelf de stad ingaan, de wijken in. De diaconie wilde een grotere betrokkenheid op de stad. Maar hoe doe je dat?

Annelies Noordhof-Hoorn

Evert Jan Veldman, predikant van de Nieuwe Kerk in Groningen, was deze koerswijziging op het lijf geschreven: als jonge predikant werkte hij acht jaar in de (achterstands)wijken in Rotterdam-Zuid, waar de kerk was verdwenen. Toen leerde Evert Jan wat het is om niet direct te handelen, maar ‘gewoon’ aanwezig te zijn. “Voordat ik met mijn predikantswerk in Rotterdam begon,” vertelt hij mij in de inpandige kosterswoning in de Nieuwe Kerk, “heb ik drie maanden daar op straat rondgelopen. Overdag, ’s avonds, maar ook ’s nachts. Toen heb ik geleerd om eerst al je zintuigen te gebruiken, om te leren luisteren naar de context van een wijk voordat je je goede hart laat spreken.” Tegelijkertijd begrijpt hij hoe tegenstrijdig dit kan voelen. Juist voor diakenen die graag willen handelen: “Exposure is moeilijk. Het vraagt veel. Om doelloos rond te lopen en jezelf te trainen in ontvankelijkheid is niet niks”.

Maar het is tegelijkertijd ook een heel mooi proces waarin je “van buiten naar binnen” leert kijken en waarbij prachtige ontmoetingen tot stand kunnen komen. Dit kunnen de vijf verkenners, die vorig jaar onder leiding van Evert Jan de wijken in zijn gegaan, beamen. Ze vertelden hun verhaal al eerder in Kerk in Stad, en u kunt deze verhalen nu ook vinden op de nieuwe website van de diaconie van de PGG: www.diaconieinstad.nl.

Christiaan Schoonenberg maakte kennis met Beijum, Hashem Mirza verkende Selwerd, Nick Everts was op pad in de Oosterparkwijk. Caroline Penris en Christien Roos verkenden respectievelijk De Hoogte en de Wijert-Noord. Vijf verschillende verkenners in vijf sterk uiteenlopende wijken, dat levert sowieso een verscheidenheid aan opbrengst op. “We zijn een prachtig team geworden”, vindt Evert Jan, die de groep begeleidde.

“En nu,” zo vervolgt Evert Jan, “is het spannende moment aangebroken dat we de volgende fase ingaan: nu gaan deze vijf verkenners zelf nieuwe verkenners begeleiden.” Het verkennersteam heeft daags ervoor een training gehad van een coach van het Kor Schippers Trainingscentrum. Want het proces verdient professionele begeleiding: voor de begeleiders én de nieuwe verkenners. “Het is toch een afwijken van wat we gewend zijn,” erkent Evert Jan, “ook als het ons aanspreekt, vergt het verandering.”

Het team hoopt in de komende maanden nieuwe verkenners te vinden in de wijkgemeenten De Bron, De Fontein, de Immanuelkerk, de Martinikerk en de Nieuwe kerk. Voor hen zal een vorm moeten worden gevonden, die behapbaar is voor de vrijwilligers en recht doet aan het exposure-project. Maatwerk dus. En van daaruit kan ieder persoonlijk verder groeien. In de ene wijk zal dat sneller gaan dan in de andere wijk. Dat vindt Evert Jan niet erg: “Daar moeten we ontspannen mee omgaan. Voor mij is dit ook groeien,” geeft hij met een lach toe, “namelijk groeien in geduld.”

Voelt u zich aangesproken door het Exposure-project en wilt u daar graag een bijdrage aan leveren? Neem dan contact op met Evert Jan Veldman.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief