Even voor achten vult een zacht zoemen
de lucht, kraaien gaan krassend op de vlucht.
Veertien telescopen buigen tegelijkertijd
het hoofd, wenden zich de aarde toe.

In stille controlekamers vervlakken
eens per jaar grafieken tot een rechte lijn,
verre zonnen sterven voor even een dood,
rood knipperen op schermen de lampjes.

Even na achten heffen ze weer het hoofd,
signalen van lichtjaren ver komen door,
worden gretig bekeken en gezuiverd van ruis:
ons is een nieuwe hemel en aarde beloofd.